vrijdag 4 juli 2008

Aankomst in San Marino


What a Flight!


Eindelijk zijn ze waar we moesten zijn. We waren natuurlijk superblij toen Kurt ons stond op te wachten op de luchthaven. 14 uren vliegen en ettelijke uren wachten waren meer dan voldoende om supermottig en verwaaid aan te komen.


Op vakantie gaan naar Amerika is geen lachertje.. De vele controles en fouilles zijn er echt teveel aan. Na een grondige controle in Zaventem kwamen we na 9 uur aan in philadelphia waar we een overstap moesten maken. We werden daar aan een ongelofelijk rare en ongewone controle onderworpen, iets wat we in Europa nooit zouden zien.
Onvriendelijk werden we 1 voor 1 ondervraagd door een federal officer. die ons vragen stelde zoals 'What are you doing here?' en 'what are you studying?' De agent had blijkbaar een lazy day, want het duurde maar liefst 5 minuten per persoon en er stonden er zeker 10 voor ons.. het heeft dus 'even' geduurd voor we aan de beurt waren maar het meest absurde was dan nog dat wanneer het ons beurt was er plots een nieuwe rij geopend werd... daarna was het even rennen voor onze bagage om nadien nog enkele controles te moeten doorstaan en dan heel nipt onze vlucht te halen..


Eenmaal op de tweede vlucht voelde Evi haar niet zo goed. De komende 6 uren zouden dus heel mottig verlopen, maar al bij al ging het redelijk snel voorbij..

We werden hier alvast heel goed ontvangen en er staat ons zeker en vast een super reis te wachten.

later meer..


Kim & Evi



Geen opmerkingen:

Een reactie posten